About


Kaiïn Walgrave (°1990 te Leuven) is gefascineerd door materiaalonderzoek. In zijn dagelijkse praktijk vertrekt hij van een veelheid aan materialen en technieken die hij op elkaar laat inwerken, waarbij archiveren en creëren door elkaar heen vloeien.

Het werk van Walgrave toont zich als een archief dat telkens geherformuleerd wordt. Elke tentoonstelling leidt tot een nieuwe constellatie waarin een verscheidenheid aan werken hun plaats krijgen. De onderlinge verbintenissen die zo zichtbaar worden leggen de interne logica van het archief bloot. Deze hypothetische tussenfasen tonen niet zozeer een finale fase, maar eerder een groeiende hoeveelheid kruisbestuivingen. Dit complexe web vormt de basis van Walgrave’s werk.

Walgrave koestert het idee dat de dingen nooit een finale plaats zullen vinden. Veel van zijn werken blijven transformeren door de chemische processen inherent aan de materialen die hij combineert. Hij is zich bewust van de paradoxale onmogelijkheid van het archiveren van zijn productie en ziet hierin een schoonheid die verder reikt dan het beeld.

Het is te eng om het oeuvre van Walgrave te reduceren tot het idee van het beeld. Zelfs in de beschrijving van het archief blijven vele constellaties onbesproken die in de periferie van zijn productie ontstaan. Vanaf het moment dat er nog maar gepoogd wordt iets hierover te schrijven, is deze al verschoven en geherformuleerd door een nieuwe kruisbestuiving die alle voorgaande diep in zijn DNA meedraagt.

Materiaal wordt beeld waarna het weer materiaal wordt. Maar wat betekent deze tussenfase van beeld dan binnen het werk van Walgrave? De betekenis is niet te zoeken in het beeld, maar tussen de beelden. In de continu veranderende context die ze zelf mee creëren.

SVG/KW 2019


More:

Wegbeschrijving/ Plaatsbepaling – Filip Luyckx, 2018

Een ‘artistieke methode’ – Luc Coeckelberghs, 2017

Rizomen, 2017